Connected

Van het weekend was ik aan het gravellen bij nationale park de Meinweg, een super mooie omgeving in superzware condities. Na twee weken met veel regen waren de paden van mooi verhard gravel veranderd in zwaar zuigende ondergronden en was het zand of opgehoopt bij elkaar of tussen de stenen weggespoeld, waardoor het glijden of hobbelen was. Waar het de afgelopen weken meteen lekker voelde als ik op mijn fiets sprong, voelde ik nu niets. Ik was niet connected met mijn benen. Vaak is niets voelen een goed teken maar nu was het een off day. Disconnected.

Het woord connected betekend in het Nederlands verbonden. Wat zelf ook weer veel betekenissen heeft, als innig samengaand, een hechte band, het gevoel van bij elkaar horen. Het is voor mij echt een van de kernelementen in het leven om goed in mijn vel te zitten. Het effect van niet connected zijn, resulteert in (net als met het fietsen) een off-day. Het kaarsje van levendigheid en enthousiasme zal minder hard gaan branden. Als het niet connected zijn te lang duurt brand die kaars langzaam uit.

Helemaal connected zijn met mijzelf is soms een ding, zoals ik al schreef. Wat hielp voor mij was om de verbondenheid met andere dingen op te zoeken. De verbondenheid met mijn fietsmaat, de natuur, mijn fiets en langzamerhand kwam er toch ook weer een beetje verbondenheid met mijn benen. Ik had in de remmen kunnen knijpen en zeggen dit is niet mijn dag, maar dan had ik het connected zijn met al het andere in dezelfde vlaag aan de kant gezet. Dan had ik het avontuur links laten liggen en was het vuurtje in mij zeker meer gaan liggen.

Vaak is het als regent in het leven net als met de gravelpaden dat er zaken net als het zand zich ophopen. Of dat juist bepaalde zaken boven water komen doordat ze door het missen van verbondenheid, net als de stenen die door de regen (die het zand wegspoelt), zichtbaar worden. In beide gevallen helpt het als ik er niet alleen door hoef te gaan. Dat ik een reismaat heb en het liefst meerdere. Waarmee ik verbonden ben en waarmee ik zaken die zich ophopen weg kan scheppen en de stenen die zichtbaar worden durf te benoemen en te bespreken.  En als de regen in het leven van de ander is dat ik er ook zo voor hem of haar ben.

Ik denk dan ook dat verbonden zijn inhoud dat ik er ook echt ben. Dat ik niet in de remmen knijp en me omdraai, maar dat ik echt aanwezig ben. Dat ik de ander durf aan te kijken, dag ik niet wegkijk van de hopen zand of de stenen die zichtbaar zijn geworden. Dat ik mijzelf en de ander durf aan te spreken. Dat ik niet uit de weg ga, maar er juist durft te staan.

Connected zijn, is dat ik aan sta voor de ander, voor mijzelf, voor elkaar. Of het nu regent of niet.