Gevoelstemperatuur

Soms zijn er van die woorden die een aantal keer de revue passeren. In de kerstvakantie was dat het woord ‘gevoelstemperatuur’. De eerste keer toen ik met een vriend zou gaan fietsen en hij aangaf dat het toch wel erg koud zou worden. Ik dacht eerst dat hij een ander weerbericht dan ik had gelezen, maar het ging om de gevoelstemperatuur die onder 0 zou dalen. De tweede keer was in de oudejaarsconference van Pieter Derks, die aanhaalde dat er (volgens hem) met de introductie van de gevoelstemperatuur door het KNMI in 1992, in onze samenleving toch wel het een ander veranderd is. Daarna viel het woord nog een keer bij de statistieken van een hardloopactiviteit op nieuwjaarsdag, waar het 6 graden was en maar waar volgens Strava de gevoelstemperatuur -3 graden was; het voelde toch echt warmer.

Gevoelstemperatuur, ik betrapte mezelf erop dat ik er ook best vaak naar kijk. Op zich wel grappig dat dit berekend kan worden, want hoe koud of warm het weer aanvoelt is volgens mij voor iedereen anders. Wat mij nog meer verbaast, is dat de interpretatie van de temperatuur bijna belangrijker is geworden dan de daadwerkelijke feitelijke temperatuur zelf en dat we onze activiteiten erop aanpassen. Nog niet gesproken over de verontwaardiging die er kan zijn als het toch kouder of warmer aanvoelt dan ‘ze’ hadden aangegeven dat het zou aanvoelen.

Voor 2025 heb ik mijzelf als doel voorgenomen om de evangeliën te lezen. De woorden in mij op te nemen zoals ze er feitelijk staan. En dan voornamelijk de woorden die door Jezus zijn gesproken. Dit zonder studieboeken of andere vormen van uitleg. Om mij niet te laten sturen door de interpretatie van anderen, die hun eigen schwung en gevoel eraan toevoegen. Om zelf nieuwe inzichten op te doen. Om de woorden, de woorden van de schrijvers en van Jezus te laten zijn. Om mij weer opnieuw te verwonderen over het verhaal van een Man, geboren in een kribbe, gevlucht naar een ander land. Als tiener vier dagen achtereen alleen in de tempel in gesprek te zijn. Verder opgegroeid als timmermanszoon en rond Zijn dertigste in een aantal jaar het verschil te maken in zoveel levens van (on)gewone en buitengesloten mensen.

Want waar Zijn liefde voor ons een constante aangename temperatuur is, is het mijn gevoel dat zorgt voor temperatuurwisselingen. Door de woorden te visualiseren, Zijn handelen tot me door te laten dringen en het weer in mij op te nemen, hoop ik zo de temperatuur van het geloof weer in mezelf aan te wakkeren. Te voelen dat het weer leeft, dat het meer is dan een goed brandend vuur voor mezelf, dat ook anderen ermee aangestoken worden. Net zoals ik jullie nodig heb om mij bij te warmen in het geloof als het even wat kouder is vanbinnen.