Vitamine D rondje
Gisteren besloot ik toch heel even, heel voorzichtig, heel kort en heel rustig een rondje te fietsen. Ik ga rond als een blaffende zeehond en in de avonden stijgt de temperatuur in mijn lichaam naar niet gezonde waardes. Helaas heeft het rondje in de zon niet het effect wat ik voor ogen had. Afgelopen nacht was een zware lange nacht. De hele familie heeft van mijn ellendige nacht meegenoten. Het vervelende is ook dat het je hele planning in de war schopt. Afspraken moeten worden afgezegd en het gezellige lange weekend in de stacaravan zit er ook niet meer in. Een echt succesvol weekend is het zo niet.
Van de week stond er een post op LinkedIn van een schrijver die de stelling neerlegde succes is een keuze. Ik heb het proefondervindelijk vastgesteld, het vitamine-D rondje leidde niet tot het succes wat ik hoopte, blijkbaar heb ik er toch iets minder in te kiezen. Toch triggerde de vraag mij wel. Als succes een keuze is en dus maakbaar is, is het dan nog wel succes? Eerst eens naar de definitie van succes. Volgens van Dale betekend succes, iets dat een goede afloop, uitkomst of uitslag heeft. Iemand succes wensen is eigenlijk hem het beste wensen. De vraag is dan misschien ook meer kan succes een keuze zijn als succes een goede afloop is (van iets/een keuze). Laten we het positief beschouwen, ik kan nu nog nadenken en schrijven dus de afloop van mijn weekend is nog niet super dramatisch maar het was niet mijn gewenste loop van omstandigheden. Wat ik wel kan stellen is dat ik mij alles behalve goed voel, dus echt succesvol voelt het niet.
Is een goede afloop een keuze of verhogen de keuzes die we maken de kans op een goede afloop? Het mooie is dat ik de afgelopen jaren met veel mensen hier over heb gesproken. Dat de keuzes die wijzelf maken van invloed zijn op hoe wij ons voelen en ik geloof ook zeker dat het kan bijdragen aan een goede afloop. Maar op welke goede afloop zijn wij gefocust. Is succes voor ons een korte termijn visie of hebben wij een diepere, lange termijnvisie van succes?
Op dit moment nadert de Giro d’italia haar ontknoping, er zijn nog een aantal renners in de strijd voor het roze. Al die renners hebben de afgelopen weken keuze gemaakt om tot het einde toe er zo fit en goed als mogelijk voor te staan. Alleen in zo’n koers is er ook heel veel wat je niet kan beïnvloeden, valpartijen, lekke banden, ziekte, teamgenoten die afvallen of minder presteren als anders. Allemaal zaken die het succes beïnvloeden en waar jezelf geen invloed op hebt. Als je dan na al die weken ondanks alles wat gebeurd is, de koers niet wint en derde wordt het dan niet meer succesvol geweest?
Ik denk dat succes al snel wordt vertaald als het hoogst haalbare, je bent pas succesvol als je beter bent als anderen. Maar is dit daadwerkelijk wat succes is? Een goede afloop is in mijn ogen niet gerelateerd aan de prestaties van anderen. Een goede afloop is datgene wat goed is voor mij, niet voor anderen of in de ogen van anderen. In die zin is misschien niet succes een keuze maar wel de criteria die jij stelt dat iets goed is. Want in die zin is great the enemy of good.
Great is the enemy of good. And that is one of the key reasons why we have so little satisfaction in that what just is good.
Velosoof
Als ik nog een laag dieper ga voor mijzelf, wat is voor mij nou een goede afloop? Wat als ik mijzelf niet in het centrum van succes plaats, maar mijn gezin, mijn collega’s, het werk, mijn vrienden of zelfs de mensen die ik niet eens ken. Succes is dat ik in het leven kan bijdragen aan een goede afloop in het leven van deze mensen. Dat ik een bijdrage kan leveren aan hun succes, is denk ik de beste keuze die ik kan maken.