Dankbaar intens genieten
Van de week was het weer een beetje onstuimig, de slecht weer fiets staat weer vooraan. Het mooie vind ik aan deze fiets dat ik er zelf een beetje aan heb geknutseld. Van een compact schakelgroep, naar 1 ovaal blad voor en een cassette met een groter verloop achter. Maar dat is niet waar ik heen wou gaan. Het mooiste moment van de week was namelijk deze keer niet op de fiets maar onderweg naar mijn werk in de auto. Kan dat? Toch wel, Ik had dit er natuurlijk niet bij hoeven te vertellen, maar soms is het nou eenmaal zoals het is.
Het liefst ga ik elke dag op de fiets naar het werk, maar na een lange avond squashen en een flinke woensdagavond tocht, waren mijn spieren moe. De regen kwam ook af en toe met bakken uit de lucht, dus de keuze was snel gemaakt. Onderweg naar het werk met de zon laag in de achterruit, kwamen er weer donkere luchten uit het westen van zee aan. Met van die waaierende regengordijnen eronder. Het mooiste was echter de regenboog die opeens glorieus te voorschijn kwam. Een moment later zelfs een dubbele. Ik denk dat het de mooiste regenboog was die ik ooit heb gezien, volledig in een mooie boog van zuid naar noord en aan de onderkant zo breed en intens van kleur.
De regenboog is voor veel mensen een teken van hoop, een teken van verwachting, een teken van dat er iemand is die naar hem of haar omziet. Voor mij is de regenboog een moment dat ik mag weten dat, hoe hard de regen ook uit de hemel neervalt, er toch iets is wat groter is dan alles wat er om mij heen gebeurd. Waarvan ik mag genieten. Ik heb het zeker nodig dat er tekens zoals deze zijn in mijn omgeving. Tekens die voor mij gelijk staan aan een schouderklop, aan bemoedigende woorden, aan een knipoog op het juiste moment. Als ik dan zo’n regenboog zie dan voel ik mij weer bemoedigd, dan wordt ik er aan herinnerd dat die iemand er is voor mij.
Iemand, kan van impact zijn op mij als in mijn leven de regen zo hard naar beneden komt dat ik het even niet overzie. Iemand, kan van impact op mij zijn om er voor te zorgen dat ik niet aan het momentum voorbij ga, maar even stil sta en ervan geniet. Zo kan en mag ik die iemand zijn voor anderen. Iemand die ook van impact mag zijn in het leven van anderen. Door mij ervan bewust te zijn dat ik woorden van bemoediging mag spreken, een schouderklop of een knipoog geef. Kleine gebaren die misschien soms voelen als geknutsel, maar toch kleur en intensiteit brengen. Die bijdraagt aan datgene wat een ander op dat moment nodig heeft.
Ik ben blij dat ik weet dat die iemand er ook echt voor mij is. Dat die naar mij omziet en door anderen mensen om mij heen, meer bemoedigend aanwezig is dan ik me vaak besef.
Dankbaar