Hoe zit ik op mijn fiets?

Van de week kwam ik, toen ik bij de Van Brienenoordbrug brug naar beneden was gereden, een jongen vrolijk grappend fietsend met zijn begeleider op een tandem tegen. Ze waren gewoon lekker aan het genieten, op de fiets, van elkaars gezelschap. Ik genoot even bewust met ze mee. Wat wel door mijn hoofd ging was de vraag, hoe zit ik op mijn fiets? Anders gezegd hoe sta ik in de wedstrijd. Zien de mensen die mij voorbij rijden, ook dat ik er plezier in heb. Of is de hobby een te serieuze aangelegenheid geworden?

Ik merk ook dat in andere facetten van het leven ik het soms “te” serieus neem. Ik maak graag grapjes, vooral als alles wat serieuzer wordt. Een lach geeft mij dan ontspanning. Maar als het “te” serieus wordt dan, ja dan wordt het allemaal wat hoekiger. Terwijl de kunst van het leven is om het denk ik allemaal niet te serieus te laten worden. De vraag is dan ook. Hoe sta ik in de wedstrijd van het leven?

Terwijl ik verder fiets, kom ik wat andere fietsers tegen, ik groet ze met een handje, knikje of zeg gedag. De meesten fietsen gewoon door, zonder reactie, ik hoop dat ze straks die jongen met de vrolijke lach en de enthousiaste begeleider tegenkomen. Misschien dringen die wel door de schild heen, de schild van het te serieus nemen van hun hobby.

Het is hier zeker geen pleidooi om niet meer serieus in het leven te staan. De vraag is denk ik wel waar ben ik serieus over. Als ik mijn hobby fietsen te serieus neem, is dat niets anders dan dat ik mijzelf te serieus neem. Als ik dingen die op mij gericht zijn in het werk te serieus neem dan neem ik ook mijzelf te serieus. Ik denk ook dat de spanning die hierbij komt kijken, spanning is die we als kiespijn kunnen missen. Als ik echter serieus ben over de plannen van mijn bedrijf, de verhalen thuis in het gezin dan betekend dat ik bezig ben met een ander. Serieus bezig zijn is goed, als het op een ander gericht is.

Als ik vrolijk, genietend op de fiets zit, merk ik dat ik meer van de omgeving in mij opneem. Ik zie meer, ik groet meer, ik straal meer. Ook al zien anderen mij niet, of denk ik dat ze met niet zien. Hoop ik dat ik net als die jongen op de fiets toch een zaadje vrolijkheid, een zaadje van ik heb je gezien, heb mogen planten bij de ander.

But he’s already made it plain how to live, what to do,
what God is looking for in men and women.
It’s quite simple: Do what is fair and just to your neighbor,
be compassionate and loyal in your love,
And don’t take yourself too seriously—
take God seriously.

Micha 6:8 – The Message