Kijken in de spiegel
Van de week viel het me op dat een aantal oudere wielrenners een spiegeltje onderaan de beugel van hun stuur hebben, om zonder over hun schouder te kijken toch te kunnen zien wat achter hun gebeurd. Op de racefiets ga je namelijk daarheen waarnaar je kijkt, net als bij het autorijden kijk je door de bocht heen en je fiets volgt die richting. Alleen met achterom kijken is het net andersom. Als je over je linkerschouder naar achter kijkt, stuur je naar rechts en visa versa. Zo’n spiegel om je enigszins in de juiste richting te houden is dus niet zo verkeerd idee.
Ik denk in het gewone leven dat het net zo is. Daar waarnaar ik kijk is de richting die ik opga. Alleen lukt het mij om ook verder te kijken dan de problemen van de dag, lukt het mij om door de bocht heen te kijken. Kan ik verder kijken dan de eerste paar meters? En als ik teveel naar achteren kijk, naar het verleden en mij daar op focus, geeft dat het gewenste effect of wijk ik dan meer af van de richting die ik eigenlijk voor ogen had?
Voor de Meesterknecht hoogtestage weekend ben ik bezig met de voorbereiding van het inhoudelijke gedeelte en het gaat dan over Mozes. Een man die aan het begin van zijn leiderschap niet door de bocht heen kon kijken en leefde met de onzekerheden uit het verleden die hem een andere richting opduwde als het plan wat voor zijn leven klaar lag. Als hij in de spiegel keek dan zag hij niet degene die hij was om te zijn, maar degene die hij was geworden en niet kon zijn, door alles wat hij had meegemaakt en wat de mensen tegen hem hadden gezegd.
Zelf herken ik ook wel wat van deze onzekerheden uit mijn verleden die mijn richting in het heden bepalen. Ik hoef ze niet weg te duwen, want door de tegenkracht zal dat ook mijn richting beïnvloeden. Maar wat zie ik als ik in de spiegel kijk? Laat ik mijn dan leiden door de positieve woorden uit het verleden en heden of voeren onzekerheden de boventoon, waardoor mij zelfbeeld troebel en bevlekt wordt. Welk effect heeft dat dan op mijn richting, de koers die ik ga?
Het mooie is bij Mozes dat hij mocht leren met welke ogen hij in de spiegel keek. Voor mij dan de vraag met welke ogen kijk ik in de spiegel? Wat ik wel weet, is dat als ik op de verkeerde manier kijk, dit mijn richting dermate kan beïnvloeden dat ik ook van de weg kan geraken. Op de fiets ook een keer de pijnlijke fout gemaakt door in een bocht over mijn schouder te kijken. Toen was de stoeprand ook niet meer te ontwijken. Toen was zo’n spiegeltje geen overbodige luxe geweest.