Terug bij het begin
Vandaag reed ik op de fiets naar kantoor door historisch Delfshaven, voor mij een bijzonder plek. Een plek waar goede herinneringen naar boven komen. Waar ik in gedachten terug kan dwalen naar het moment waar mijn leven samen met mijn levenspartner begon. Een plek waar een belofte werd uitgesproken van trouw, doorzetten en samen de weg te gaan, ook al wist ik op dat moment niet wat er in het vooruitzicht lag. Nu even terug bij het begin.
Terug bij het begin is voor mij weer terug naar de basis, het fundament. Een gevoel van zekerheid en geborgenheid. Ik merkte dat ik juist in deze tijd even zocht naar dit gevoel. Even terug naar toen. Ik hoor in mijn gedachten nog de kerkklokken luiden, ik hoor de zuivere klanken uit de piano, ik voel weer de gezonde spanning stromen door mijn aderen, zonder dat ik weet wat gaat komen, voelt het goed.
Terwijl ik naar de kerk kijk, de wolken die in verschillende kleuren van wit tot donkergrijs voorbij trekken. De wind die even is gaan liggen. Het water waar de lucht op weerspiegelt en met kleine rimpeltjes voort beweegt. Besef ik me dat tijd relatief is. Dat waar het begin is, ook het einde wordt getekend en het einde weer een nieuw begin inluidt. Dat even terug gaan, niet gaat zonder vooruit te gaan. Dat het leven soms stilstaat en toch beweegt.
Er is veel voorbij gekomen sinds toen, sinds het begin. Meer dan ik had bedacht. Het leven in al zijn volheid, is ook het leven dragen van gebrokenheid. Waar het ene stopte, kwam het andere. Niet wetend of ik me aan het begin of einde bevond. Een lach en een traan, verwondering en donkere dagen, verrassingen en teleurstellingen. Het leven. Waar ik het soms niet meer weet en het liefst vergeet. Heb ik ondervonden en ondergaan, dat er iets is wat er toch voor zorgt dat ik overeind blijf staan.
Ik stap weer op mijn fiets en ga door. Door met het leven. Door met trappen, soms tegen beter weten in. Wetend dat ook al sta ik stil, ik met de aarde rond draai om haar eigen as en om de zon. In een snelheid die moeilijk is te bevatten. En waar ik nu al trappend slechts een fractie (0,0003%) vanaf haal of aan toevoeg. Ik beweeg door, weg van het begin net als toen niet wetend wat komen gaat.