Wet van entropie

Vandaag stond er veel wind, het was weer klassiek waaier weer. Op tv waren de wielrenners in de koers Gent-Wevelgem overgeleverd aan de krachtige wind. Voordat ik de koers ging kijken had ik er zelf ook even aan geproefd. Op de dijken in de Hoeksche Waard was het beuken tegen en hangen in de wind. Ondanks dat ik mij veel in de natuur begeef, ben ik geen natuurkundige. Maar wat ik heb begrepen van de natuurkundigen is dat de wind een fenomeen is wat ontstaat door stroming van warmte van warme (hoge druk) naar koude (lage druk) gebieden. Er was vandaag duidelijk een hoge drukgebied aan het opschuiven vanuit het zuiden.

Die verplaatsing van warme lucht wordt beschreven in de wet van de entropie. Deze wet omvat meer. Het kwam van de week ook voorbij in een goed gesprek op het werk. Het gesprek ging over dat in de huidige situatie het werk veranderd. Dat het werk zich anders verdeeld. Op de een of andere manier past het uit te voeren werk altijd in de tijd of er nu 80% of 120% aan werkzaamheden liggen. Misschien een herkenbaarder (maar de wat minder fijne) symptoom, of het nou rustig is of druk er blijft altijd wel werk liggen. Het is eigenlijk net als de wet van de entropie, daarin werd mij uitgelegd dat een gas zich altijd 100% in een ruimte verspreid. Met andere woorden de dichtheid van het gas past zich aan, aan de ruimte waarin het zich bevind. Ik weet niet of ik het natuurkundig helemaal goed verwoord maar het proces is uiterst interessant.

Toen ik zo tegen de wind in aan het fietsen was en even later met de wind mee, ging de wet van de entropie weer door mijn hoofd heen. Vandaag maar ook op andere dagen lijkt het alsof de wind meer tegen staat als mee. Ik vraag mij dan echt af hoe zo kan zijn dat tegenwind harder en dichter is (het voelt in ieder geval zo) als de wind mee. De wind blaast toch even hard, alleen lijkt deze als ik mij met haar mee beweeg langs me heen te gaan en weet ze me goed te vinden als ik er tegen in ga. Dat ik minder voordeel van de wind heb als deze met mij mee blaast, dan wanneer ik er tegen in fiets of beeld ik het mij alleen maar in?

Toen ik verder zocht op entropie en de betekenis ervan, kwam ik op de volgende definitie. Onder entropie wordt verstaan het streven van alle systemen naar de grootst mogelijke vrijheid of wanorde. En is vrijheid niet het grootste wat ik vaak nastreef. Vrijheid om te gaan fietsen of hardlopen. Vrijheid om mijn eigen keuzes te maken of om even niet te kiezen. Vrijheid om te blijven waar ik ben of te gaan waar ik heen wil. Vrijheid om te geven of te ontvangen. Vrijheid om te geloven of niet te geloven wat ik wil. Vrijheid om…. Voor deze vrijheid heb ik een bepaalde mate van ruimte nodig. Hoe groter de ruimte hoe meer wanorde, hoe kleiner de ruimte hoe meer druk er op het systeem komt. Het blijft zoeken naar de juiste ruimte, naar het juiste evenwicht.

De wind interessant en ongrijpbaar, we hebben het proberen te vangen in een natuurkundige wet van vrijheid en wanorde. Het beweegt en blijft bewegen, de ene keer wat sneller, de andere keer wat langzamer. Soms lijkt het er zelfs even niet te zijn en is het windstil, even een moment van evenwicht. Toch zijn dit zeldzame momenten en is het over het algemeen een wanorde waarvan ik gestopt ben om haar te begrijpen en er de ene keer tegenin trap en het volgende moment me erdoor vooruit laat duwen op zoek naar het ultieme gevoel van vrijheid.