Hoeveel tijd heb jij?
Woorden zijn er niet
VeLOSOOF
Te omschrijven
Pure vreugde, passie, pijn of verdriet
Ik weet me geen raad
Geconfronteerd met deze emoties
Puur en kwetsbaar voor mij staat
Wachtend op een reactie
Een blijk van erkenning
Verloren in een fractie
Laat het niet wijken
Vergeef me mijn onvermogen
Te doorgronden en begrijpen
Verwarrend achter te blijven
Van de week hadden we een accountantscontrole. Tijdens een van de pauzes ging het gesprek over de werkdruk binnen de accountancy. Onder accountants wordt aan elkaar gevraagd: Hoeveel tijd heb jij? Ik denk dat de gemiddelde persoon zou vragen, hoe bedoel je? Tijd voor een goed gesprek? Tijd voor mijn gezin? Tijd voor mijn hobby? Of tijd voordat ik dood ga? Nee, het ging hier om de tijd die je extra werkte, de overuren. Je status groeit namelijk met groei aan uren.
Het zette mij ook aan het denken. Ik bedacht ook dat het wel een mooie vraag is om te stellen aan het begin van een gesprek. In plaats van hoe gaat het met je? Hoeveel tijd heb je? Na enige verwarring zou dit misschien de kwaliteit van het gesprek dat volgt kunnen bevorderen. Ten eerste zou ik weten of iemand überhaupt tijd voor een gesprek heeft en ten tweede misschien wel horen datgene wat hem of haar het meeste bezig houdt. Voor dat laatste vroeg ik ook mijzelf af, hoeveel tijd heb ik?
Gisteren op de fiets vroeg ik mij ook af hoeveel tijd ik nog had? Alleen nu voordat de brandstoftank leeg was. Ik had geen goede benen en de andere twee fietsmaatjes wel. Dat is dan afzien. Je doet korte kopbeurten en toch heb je het zwaarst. Na een lekke band dacht ik even dat ik hersteld was, alleen op 100km ging toch echt het licht uit. De kou deed zijn werk langzaam maar effectief. Afgetaaid kwam ik thuis. Voldaan dat ik de kilometers heb gemaakt maar toch met een beetje zorgen over de vorm van de dag. Twee gedachten die met elkaar gingen strijden.
Verwarring is de voorportaal naar nieuwe inzichten hoorde ik recent iemand zegen. Ik moest er even over nadenken om er in mee te gaan. Vaak omdat ik verwarring als iets negatiefs uitgelegd heb gekregen. Of omdat de kaders altijd zo omlijnd zijn dat er van verwarring geen sprake kan zijn. Ik vond het voorbeeld wat werd gegeven erg mooi. Op school leren we rekenen met sommen als: 5+3=……. En op die puntje vul ik dan braaf 8 in. Maar wat als we nou de som krijgen: … ? … = 8 op hoeveel verschillende manieren kunnen we bij de 8 komen? Verwarrend is het misschien wel een beetje.
Bij verwarring ben ik in strijd met tegengestelde gedachten en waardes. De bovenstaande vraag hoeveel tijd heb ik? Brengt verwarring teweeg in mijzelf, ik hoor mijzelf nadenken over de keuzes die ik heb gemaakt, er vind een strijd plaats tussen gedachten en waardes. Het maakt het misschien juist daarom wel zo mooi om deze vraag aan mijzelf en anderen te stellen. Het belangrijkste is dat ik niet blijf hangen in deze verwarring maar keuzes maak. Ik moet niet het gevecht aan gaan met de realiteit (die verlies ik altijd) maar het nemen als uitgangspunt en vanuit daar concrete acties uitzet. Keuzes en acties die misschien verwarrend zijn voor mijn omgeving, echter voor mij een bevestiging dat ik in beweging ben.
Een mens stelt zich veel vragen, de Heer geeft het antwoord. Een mens kiest in zijn ogen altijd de juiste weg, de Heer toetst wat hem innerlijk beweegt. Vertrouw bij je werk op de Heer en je plannen zullen slagen.
Spreuken 16:1-3