Ik ben…. onderweg

Ik ben een renner, kop in de wind
Handen in de beugels, benen in hoog cadans
Onderweg door het land achter in een hoek
Waar er nog wegen nog van zand en grind zijn

Genietend van het gaan verlies ik de tijd
De drukte van het gewone leven verdwenen
In een dimensie waar het even niet bestaat
Is de enige druk die op de pedalen

Ik ben een renner, van het onbegane pad
Springend over en dwars door alles heen
Weg van het bekende, ongekend verwonderen
Is dit wat ik wil zijn, een renner onderweg

De bestemming ergens aan de horizon
Door het draaien en keren verdwenen uit zicht
Vertrouw ik op het kleine schermpje op ‘t stuur
Laat ik los dat wat ik niet kan zien

Ik ben een renner, niet alleen maar samen
De wielen van de anderen stuiteren mee
Krakende kettingen door opspringend zand
Vormen het geluid van cohesie in de groep

Het is gaan om en om en achter elkaar aan
alsof het onweer ieder moment kan komen
geen gezwoeg maar een drusige dans
Balancerend op brede banden en smal zadel

Ik ben onderweg geworden een renner
Nooit meer wil ik iets anders zijn