Make it happen

Onderweg naar een mooie gravel ride, over de noordkant van de Veluwe, was ik de podcast van “Live slow, ride fast” aan het luisteren. In de podcast gaf een Amerikaanse renner aan, dat zijn vrouw de volgende opmerking had geplaats: If you have the time, you will wait till the end. If you don’t have the time, you just make it happen. Tijdens het rijden van de gravelrit moest ik regelmatig aan dit zinnetje denken. Dan vooral aan het laatste, make it happen. Het vraagt iets van mijzelf en het betekend ook dat ik invloed heb op wat ik met de tijd doe, die ik heb. Het contrast met het eerste gedeelte is groot, van wachten naar doen.

Wat wel grappig was dat ik als eerste de zin hoorde, “If you have the time, you will wait till it happens. If you don’t have the time, you just make it happen”. Misschien was dit ook wel de invulling die ik er zelf aan gaf, wat ik bij mijzelf en om mij heen zie gebeuren. Het komt een beetje op dezelfde levensfilosofie van Remco Claassen die ik wel eens eerder heb benoemd. If it is to be, it is up to me. Het gaat mij hierbij niet om het behalen van succes. Want ik denk dat niemand dezelfde definitie van succes heeft. Waar het voor mij omdraait is dat ik niet wacht met de dingen te doen, die mij energie geven, die mij voldoening geven. Dat ik niet wacht totdat een ander het initiatief heeft genomen. Dat ik niet wacht totdat…. maar dat ik ga.

De gravelrit van vandaag was last minute ingepland. Eigenlijk kwam het qua timing niet perfect uit. Toch was het iets wat ik wilde laten gebeuren. Even eruit, even in de bossen en over de heide. Even mijn lichaam weer laten afzien. Even gewoon weer helemaal opgaan in de natuur, die weer zo overweldigend mooi was. Natuurlijk heb ik een voorrecht dat ik die flexibiliteit heb, maar als die er ligt betekend het niet dat de rest vanzelf komt. Ik moet het ook tenslotte ook gewoon doen.

Toch wil ik met dit alles niet zeggen dat het allemaal, dat het leven, maakbaar is. Ik ben van zoveel factoren afhankelijk. Toch is er wel dat kleine beetje in het leven waar ik wel invloed op kan uitoefenen en dat is wat ik zelf met dit alles doe en waardoor ik mij laat leiden. Dit laatste zijn interne prikkels maar vooral ook externe. Bij de externe prikkels is aan mij de keuze welke ik tot mij neem en aan welke ik waarde hecht. Want dat er veel zijn die roepen om aandacht, dat is een ding wat zeker is. Alleen wat ook zeker is dat hoe meer ik hier mee bezig ben, hoe minder ik ruimte maak voor de interne.

Het leven is niet maakbaar, maar toch, make it happen… Daar waar ik de kans heb om de dingen te doen, die goed zijn om te doen voor de ander als voor mijzelf, wil ik het doen.