Refreshen
Het is fris, de vroege ochtend zon zit nog verstopt achter de bewolking van de nacht. Het wolkendek vertoond hier en daar haar eerste scheuren en er worden kleine stukjes hemelsblauw zichtbaar. Terwijl de zon verder klimt naar boven, valt het licht als stralende bundels door de openingen in het wolkendek op plekken die mogen genieten van de vroege voorjaarszon. De koude lucht wordt langzaam vermengd met warmte. De vogels fluiten en het lijkt wel of ze de zon aanmoedigen om nog beter haar licht en warmte te verspreiden. Ook al staat alles zo onvoorstelbaar ver bij elkaar vandaan, het lijkt toch innig met elkaar verbonden te zijn.
De afgelopen weken als ik in de vroege ochtend aan sporten ben, voelt het alsof ik even op de F5 knop van mijn systeem klik. Door de frisse ochtendlucht, waar ik tegen in fiets of doorheen loop, die de ontblote benen en armen streelt, die net zo koud is als in de winter maar toch heel anders voelt. Door die omstandigheden voelt het alsof ik iets van het oude kan achterlaten en met een blanke pagina de rest van de dag kan beginnen.
Ik merk ook dat andere omstandigheden in leven ervoor zorgen dat ik vaak de F5 knop induw of op een andere manier de content laat verversen. En zo mijn hoofd vul met wat er om mij heen gebeurd of waar ik mee bezig ben in het leven. Alleen zorgt dit niet voor een blanke pagina maar worden er alleen meer gevulde pagina’s toegevoegd aan de minstens een veelvoud van reeds gevulde pagina’s. Een overload aan nieuwe data op alle een overload aan bestaande data en toch blijf ik vaak zoeken naar meer.
Het verlangen om in de vroegte van de dag mijn hardloopschoenen aan te trekken of op de fiets te stappen, is meer dan een vlucht. Het is het bewust opzoeken van een moment voor mij zelf. Een moment waarin ik de gedachten de revue kan laten passeren of juist even het vakje niets kan opentrekken. Zonder dat er nieuwe info in het bakje wordt gepropt of de oude gedachten alweer door nieuwe woorden en beelden worden wegdrukt voor dat ze ook maar de kans hadden om op de goede plek te worden opgeslagen en misschien nog wel eerder voordat ik maar de kans heb gekregen om ze juist te categoriseren.
Pasgeleden kwam tijdens een workshop de werking van het brein naar voren. Wat me het meest bij gebleven is, is dat het complex is en dat informatie een hele reis maakt voordat het op een bepaalde plek terechtkomt. Tijdens deze reis wordt er van allerlei metadate toegevoegd en komt het ook niet altijd op de juiste plek terecht. Wat helpt is bewegen. Bewegen is goed voor een beter geheugen het zorgt voor beter probleemoplossend vermogen, grotere productiviteit en betere besluitvaardigheid. Het is aangetoond dat het zelfs voor structurele verbeteringen in je brein zorgt. En ik maar denken dat ik minder denk tijdens het sporten….
Het starten met een blanco pagina zorgt bij mijzelf voor ruimte, ruimte om alles beter te overzien. Ik denk dat deze ruimte minimaal net zo verslavend werkt als de endorfine die vrijkomt tijdens het sporten. Daarnaast als het al die effecten heeft op het brein, snap ik ook waarom ik mij ellendiger voel als ik minder sport. Al het andere kost gewoon meer energie…
Voor nu blijf ik mijzelf aansporen om de lente kou te trotseren, de warmere dagen komen er al weer snel aan. De kou die in de vroege ochtend nog wolkjes maken als ik adem en waar de gedachten in dwarrelen die de ruimte hebben gekregen om meer dan een keer de revue te passeren.