Witte wegen

Draaien en keren over de witte wegen
Onder een strak blauwe lucht
De zon hoog boven alles verheven
Banden wit van het stof rollen door het grind

Klimmend in een gestaag tempo omhoog
Hartslag hoog, zuurstof pompend naar de benen
Zittend in het zadel op het kleinste verzet
Zoeken naar tractie en de beste weg

Uitzichten over heuvels en geulen
Bomen in de verte als wachters langs de weg
Kastelen en boerderijen al eeuwen op hun plek
Maakt het landschap wat het is in zijn pracht

Staand op de pedalen naar beneden
In de beugels de remmen vol ingeknepen
Stuiterend volgt het voorwiel het gekozen pad
Het achterwiel gaat ondertussen zijn eigen weg

Vertraagd gaat de tijd voorbij
Iedere bocht geeft een nieuw perspectief
Het ritme van het leven gaat hier over
in rustige cadans, genietend, ’t kan niet beter